ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ
ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΩΝ
ΔΙΑΦΟΡΩΝ  
Οικογενειακος 
Διαμεσολαβητης
(μέρος β)

2.2. Διασφάλιση συμφέροντος του παιδιού
Αναμφίβολα κάθε οικογενειακή διαφορά, έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ανάπτυξη και ευημερία των παιδιών. Ως εκ τούτου, ο οικογενειακος διαμεσολαβητής πρέπει πάντα να μεριμνά ιδιαίτερα για την ευημερία των παιδιών μιας οικογένειας, και να παροτρύνει τα μέρη να εστιάζουν στις ανάγκες και στο συμφέρον των παιδιών.
Ο διαμεσολαβητής πρέπει να ενθαρρύνει τα μέρη να λαμβάνουν υπόψη τις επιθυμίες και τα συναισθήματα των παιδιών σε κάθε ενέργεια και απόφασή τους. Όπου είναι εφικτό, ο διαμεσολαβητής πρέπει να επεξηγεί τον αντίκτυπο που πιθανόν να έχει μία ενδεχόμενη απόφαση ή/και τελική διευθέτηση μεταξύ των γονέων για το παιδί.
Είναι απαραίτητο όπως, στο πλαίσιο της διαμεσολάβησης, προσφέρεται η δυνατότητα στα παιδιά, ανάλογα με την ηλικία και την ωριμότητά τους, να εκφράσουν τις απόψεις τους, εφόσον βέβαια το επιθυμούν, με φιλικό προς αυτά τρόπο. Το παιδί πρέπει να έχει επιλογή σε σχέση με το πώς, που και ενώπιον ποιων προσώπων θα εκφράσει τις απόψεις του.
Όπου ο διαμεσολαβητής και τα μέρη συμφωνούν ότι είναι αναγκαίο το παιδί να έχει άμεση εμπλοκή στη διαδικασία οικογενειακης διαμεσολάβησης, θα πρέπει απαραίτητα να εξασφαλίζεται η ελεύθερη συγκατάθεσή του παιδιού.
Ένας διαμεσολαβητής που σκοπεύει να συζητήσει και να έρθει σε άμεση επαφή με παιδιά πρέπει να είναι ειδικά καταρτισμένος για να το πράξει.
Σε περίπτωση που ο οικογενειακος διαμεσολαβητής έχει υπόνοια ότι το παιδί έχει υποστεί ή είναι πιθανόν να υποστεί βλάβη, οφείλει να συμβουλεύσει τα μέρη όπως ζητήσουν βοήθεια από τους αρμόδιους φορείς. Εάν η βλάβη που έχει υποστεί ή δυνατόν να υποστεί το παιδί συνίσταται σε βία ή κακοποίηση, τότε ενημερώνει ο ίδιος άμεσα τις αρμόδιες αρχές.
Όπου ο διαμεσολαβητής κρίνει ότι τα μέρη ενεργούν ή σκοπεύουν να ενεργήσουν με τρόπο που ενδέχεται να αποβεί επιζήμιος στην ευημερία παιδιού της οικογένειας ο διαμεσολαβητής, δύναται να αποσυρθεί από τη διαμεσολάβηση. Ο λόγος για τον οποίο προβαίνει στην ενέργεια αυτή πρέπει να διατυπωθεί άμεσα γραπτώς.
2.3. Απαγόρευση διακρίσεων
Ο διαμεσολαβητής οφείλει να μεταχειρίζεται τα μέρη ισότιμα, χωρίς καμία διάκριση λόγω φυλής, χρώματος, θρησκείας, φύλου, εθνοτικής ή φυλετικής καταγωγής, κοινότητας, πεποιθήσεων, κοινωνικής ή οικονομικής κατάστασης, σεξουαλικού προσανατολισμού. Οποιεσδήποτε προσωπικές προκαταλήψεις του διαμεσολαβητή δεν πρέπει να εμφιλοχωρούν στη διαδικασία της διαμεσολάβησης.
2.4. Εθελουσία συμμετοχή των μερών
Η έναρξη της διαδικασίας της διαμεσολάβησης και η επιτυχής έκβασή της συναρτάται από την ελεύθερη συμμετοχή των μερών σε αυτή. Επομένως, είναι υποχρέωση του διαμεσολαβητή να βεβαιώνεται ότι όλα τα μέρη συμμετέχουν με την ελεύθερη βούλησή τους στην ενώπιον του διαδικασία και όχι κατόπιν εξαναγκασμού ή ψυχικής πίεσης ή απειλής. Ο διαμεσολαβητής πρέπει να επιδιώκει να ανακαλύψει κατά πόσο υπάρχει φόβος κακοποίησης ή οποιασδήποτε άλλης βλάβης, καθώς και αν υπάρχουν κατηγορίες ότι κάποιος από τα μέρη άσκησε βία ή πιθανολογείται ότι θα ασκήσει βία στο άλλο μέρος (ή σε παιδί).
Η εθελούσια συμμετοχή των μερών στη διαδικασία πρέπει να εξετάζεται από το διαμεσολαβητή καθ’ όλη τη διάρκεια της διαμεσολάβησης και ιδιαίτερα πριν τη σύναψη της συμφωνίας συμβιβασμού. Πρέπει να δίδεται η δυνατότητα στα μέρη ανά πάσα στιγμή να αποφασίσουν την διακοπή της διαμεσολάβησης.
2.5. Ευαλωτότητα μερών
Οι ανισομερείς σχέσεις και οι εν γένει ανισότητες είναι μία κοινωνική πραγματικότητα που συναντάται και αντικατοπτρίζεται και στις οικογενειακές σχέσεις. Ο διαμεσολαβητής πρέπει να έχει επίγνωση της πιθανότητας να υπάρχει ανισορροπία ισχύος μεταξύ των μερών λόγω κοινωνικής ή οικονομικής υπεροχής του ενός συζύγου έναντι του άλλου ή ανισότητας που προκύπτει λόγω συναισθηματικής ή σωματικής κακοποίησης, χειραγώγησης, απειλών, εξαναγκασμού, χειριστικής συμπεριφοράς.
Ο διαμεσολαβητής πρέπει να επιδιώκει την αποτροπή χειριστικής ή εκφοβιστικής συμπεριφοράς από οποιονδήποτε συμμετέχοντα, και πρέπει να ενεργεί έτσι ώστε να αποκαθίσταται οποιαδήποτε ανισορροπία ισχύος μεταξύ των μερών. Μία τέτοια συμπεριφορά, πιθανόν να καταστήσει άδικη ή αναποτελεσματική τη διαμεσολάβηση. Ως εκ τούτου, ο διαμεσολαβητής πρέπει να λαμβάνει όλα τα κατάλληλα μέτρα, περιλαμβανομένου και του τερματισμού της διαμεσολάβησης εάν το κρίνει αυτό αναγκαίο, ώστε να αποτρέψει πιθανή άδικη ή αναποτελεσματική έκβαση της διαμεσολάβησης.
Όπου υπάρχουν κατηγορίες ή υποψίες για κακοποίηση, ο διαμεσολαβητής πρέπει να συζητήσει με το μέρος που ενδέχεται να είναι θύμα τέτοιας συμπεριφοράς, για το αν θέλει να συμμετέχει ή να εξακολουθεί να συμμετέχει στη διαμεσολάβηση, εξετάζοντας ταυτόχρονα το ενδεχόμενο τερματισμού της συμφωνίας διαμεσολάβησης.
Παράλληλα, ο διαμεσολαβητής παρέχει πληροφορίες στο ενδεχόμενο θύμα για τις διαθέσιμες υπηρεσίες στήριξης, ενώ ενημερώνει άμεσα τις αρμόδιες αρχές.
3. ΑΠΟΔΟΧΗ ΡΟΛΟΥ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΤΗ
Η διαδικασία της οικογενιακης διαμεσολάβησης ξεκινά με τη σύναψη της συμφωνίας διαμεσολάβησης μεταξύ των μερών και του διαμεσολαβητή. Ωστόσο, η διαμεσολάβηση, ως μορφή επίλυσης διαφορών, δεν είναι κατάλληλη για όλες τις οικογενειακές διαφορές. Επομένως, ο διαμεσολαβητής οφείλει να εξετάσει και να διευκρινίσει ορισμένα ζητήματα πριν αποφασίσει να αναλάβει τον ρόλο του διαμεσολαβητή σε μία συγκεκριμένη περίπτωση.
3.1. Πρώτη Συνεδρία
Όταν τα μέρη προσεγγίσουν τον διαμεσολαβητή αυτός πρέπει να διευθετήσει μία πρώτη συνεδρία με τα εμπλεκόμενα μέρη, για να προσδιορίσει το είδος και την έκταση των διαφορών μεταξύ των μερών. Αυτό θα βοηθήσει τον διαμεσολαβητή να αξιολογήσει κατά πόσον η διαφορά που έχει ενώπιον του μπορεί να επιλυθεί μέσω της διαδικασίας διαμεσολάβησης. Επιπλέον, θα μπορέσει να εξετάσει και ο ίδιος κατά πόσο διαθέτει τον απαιτούμενο χρόνο, γνώσεις και προσόντα για τη διεξαγωγή της συγκεκριμένης διαμεσολάβησης. Σημειώνεται ότι, εφόσον του ζητηθεί, ο διαμεσολαβητής πρέπει να παράσχει στα μέρη πληροφορίες σχετικά με τις γνώσεις και την πείρα του.
3.2. Καθορισμός Αμοιβής
Τα μέρη και ο διαμεσολαβητής καθορίζουν το ύψος της αμοιβής. Σε κάθε περίπτωση τα μέρη πρέπει να γνωρίζουν εξ αρχής τον εκτιμώμενο χρόνο και το συνολικό κόστος που αναμένεται να έχει η διαμεσολάβηση. Ο τρόπος και ύψος αμοιβής πρέπει να καταγράφονται στη συμφωνία διαμεσολάβησης.
3.3. Ενημέρωση μερών
Πριν την ανάληψη των καθηκόντων του, ο διαμεσολαβητής μεριμνά ότι τα μέρη της σκοπούμενης διαμεσολάβησης κατανοούν το σκοπό και τα χαρακτηριστικά της διαδικασίας, καθώς και το ρόλο του διαμεσολαβητή και των μερών στη διαδικασία. Τους ξεκαθαρίζει πως η διαδικασία αυτή διαφέρει από άλλες υπηρεσίες που παρέχουν για παράδειγμα σύμβουλοι γάμου και σχέσεων, θεραπευτές ή νομικοί εκπρόσωποι, αλλά και από τη δικαστική διαδικασία.
Παράλληλα, ο διαμεσολαβητής ενημερώνει τα μέρη για τις γενικές αρχές που διέπουν τη διαδικασία της διαμεσολάβησης, συμπεριλαμβανομένης της φύσης, των ορίων, των αρχών της εχεμύθειας, της αμεροληψίας, τους τρόπους περάτωσης της διαδικασίας και την υποχρέωση του διαμεσολαβητή για επίδειξη ειδικής φροντίδας για την ευημερία παιδιών της οικογένειας, εάν υπάρχουν.
Επιπλέον, τα μέρη ενημερώνονται ότι όλες οι συζητήσεις και οι διαπραγματεύσεις που λαμβάνουν χώρα στο πλαίσιο της διαμεσολάβησης διεξάγονται υπό το καθεστώς επαγγελματικού απορρήτου, ως προνοεί το άρθρο 28 του Νόμου.
Ο διαμεσολαβητής πρέπει να βεβαιωθεί, πριν από την έναρξη της διαμεσολάβησης ότι τα μέρη έχουν κατανοήσει και συμφωνήσει ρητώς τους όρους και τις προϋποθέσεις της συμφωνίας διαμεσολάβησης, συμπεριλαμβανομένων των διατάξεων που ενδεχομένως διέπουν τις υποχρεώσεις εχεμύθειας που βαραίνουν τον διαμεσολαβητή και τα μέρη.

............συνεχεια μερος (γ )